Al -aardig- zwaaiend naar de automobilist die van links kwam (die zo aardig is om mij over te laten steken op een druk kruispunt) tegelijkertijd bijna tikkertje spelend met de auto van rechts die ik niet gezien had – die vervolgens vol glorie naar me zwaait – al lachend zeggende iets van ‘geeft niet’ (dat ik vol in de remmen moest). Vervolgens met het zweet nog op m’n voorhoofd en de stoep in zicht, nog een tikje op m’n schouder krijgen van twee jongens op de scooter die mij begroette met: LEKKERE BIL! En de dag moest nog beginnen.
Ook al is het eigenlijk de slogan van Almere – ik vind dat ik hem voor deze ene keer in een andere context mag plaatsen, want ja:
“Het kán in De Meern.”