Kijk eens om je heen. Kun jij ze op twee handen tellen? Ik ben inmiddels al aan mijn tenen begonnen – en dan zit ik nog in mijn eigen levenscategorie: 25 tot 30. Ik vind het bizar, het lijkt de laatste jaren alleen maar toe te nemen. Mijn vraag is dan: kunnen we er wat aan doen? Of is onze samenleving zo ingericht dat we onszelf in de val lokken?
Wat mij het meeste verbaast bij de westerse mens, is dat hij zijn gezondheid opoffert om veel geld te verdienen. Vervolgens offert hij het geld weer op om zijn gezondheid te herstellen. En dan is hij weer bezorgd over de toekomst, dat hij niet geniet van het heden – met als gevolg dat hij niet in het heden, maar ook niet in de toekomst leeft. Hij leeft alsof hij nooit zal sterven en sterft alsof hij nooit geleefd heeft.
– Dalai Lama
Een burn-out; het gevoel het (werk) niet meer aan te kunnen, maar vooral een gevoel van nutteloosheid en machteloosheid. Emotionele uitputting bij mensen die zich (beroepsmatig) te sterk betrokken voelen bij andere mensen. – Mogelijke verschijnselen (o.a.) (Over)vermoeidheid, prikkelbaarheid, slaap-stoornissen, depressiviteit, verslavingsdrang (roken, alcohol en-of drugs). – Mogelijke behandelingen (o.a.) – uitrusten-vakantie-tijdelijk verlof , psychotherapie.
Grenzen opzoeken is niet erg – juist niet. Hier leer je van, juist wanneer je te ver bent gegaan en je tot een halt wordt geroepen: door je eigen lichaam. Wanneer je lichaam niet meer kan en je niets kan doen dan je overgeven aan deze vermoeidheid, prikkelbaarheid, depressiviteit en slaapstoornissen, dan ga je volledig terug naar de nullijn. Alles wat je hebt (je werk, vrienden, relatie) lijkt teveel. Je zet vraagtekens bij dingen waar je normaal gesproken niet over nadenkt.
Ik schrijf niet over hoe je een burn-out kunt voorkomen, of hoe je hem op kunt lossen – ik ben geen dokter. Wat ik wel doe, is een burn-out als iets positiefs benaderen (9 jaar later). Vanuit eigen ervaring (ik was 17) weet ik hoe het is om in een burn-out te raken. Alle goedbedoelde adviezen maken die last op je schouders soms alleen maar zwaarder.
“Ga lekker sporten, zal je goed doen!” terwijl je al kapot bent als je één traptrede hebt gelopen.
“Ga er lekker uit, onder de mensen!” terwijl je eigenlijk in bed wil liggen met de dekens over je hoofd.
Je legt alles onder de microscoop. Je voelt je rot en daarom neemt de twijfel toe. Je instinct wil graag zaken elimineren die je een ongelukkig gevoel geven. Dit klinkt makkelijker dan het is! Want je voelt je rot, maar kunt soms niet eens plaatsen waar dit vandaan komt. Is het je werk? Of was dat alleen de druppel? Hoe zit ik in mijn relatie, doe ik genoeg dingen waar ik blij van word? Vind ik mijn studie wel leuk en hoe zit het eigenlijk met mijn werk?
ALLES wankelt.
Ik wil dit even iets anders belichten. Iets wat wankelt is namelijk niet perse verkeerd. Hoe vaak neem jij een moment rust in je leven om alles te overdenken wat je op dat moment doet? Hoe vaak bekijk je of dat “alles” nog aansluit bij jouw doelen in het leven? Ik hoop dat je deze vraag beantwoordt met “heel vaak”. Bewustwording is namelijk iets waardevols. Maar, in de samenleving van nu gok ik dat je deze vraag beantwoordt hebt met “te weinig”.
Op het moment dat alles wankelt, niets meer gaat zoals jij wilde en vrij veel op losse schroeven komt te staan.. Is dat juist een moment om te her-ijken. Wat wordt je koers? Je staat in het middelpunt van verandering – in het oog van de storm. Alles om je heen ligt op z’n gat en het kan vanaf hier dus alleen maar beter gaan.
Koers bepalen is onwijs waardevol, want wat heb je aan het leven als je maar gewoon doet, zonder na te denken over de gevolgen of je toekomst.
Iedereen heeft twee levens. Het tweede begint wanneer je je realiseert dat je er maar één hebt.
Één leven: richt deze waardevol in. Elimineer de elementen, personen, acties, keuzes die onrust veroorzaken. Probeer dingen uit! Is het het toch niet? Probeer iets anders. Praat met mensen over je dromen, doelen en onzekerheden. Laat je persoonlijkheid zien en luister. Stel je open voor meningen en verhalen van mensen. Bepaal wie jou energie geeft en wie niet. Zijn er dingen die je al heel lang uitstelt maar die wel een belangrijke toevoeging zullen leveren aan je leven?
Sprokkel alle beetjes die jou blij maken bij elkaar en pas ze in elkaar als een puzzel. Ga terug naar het moment dat je nog wél lekker in je vel zat en bedenk wat je toen deed, wie je om je heen had en wat je zo blij maakte. Is dat iets wat je nu weer kunt hervinden?
Het zetten van vraagtekens bij alles in je leven moet je niet zien als iets negatiefs. Het geeft je uiteindelijk inzicht. Wat hier wel belangrijk in is, is dat je de tijd neemt en goed naar je lichaam luistert. Wat niet gaat, gaat niet. Lukt het vandaag niet? Dan probeer je het morgen weer, of over een week of maand of jaar. Wanneer je lichaam je geest overneemt en je niet vooruit te branden bent, luister hier dan naar en neem de tijd als brandstof. Soms is alleen zijn genoeg en komen de grote stappen later wel. Koers bepalen begint voor de één achter een gesloten deur met pen en papier, en voor de ander buiten de deur – al lopend de beren op de weg omzeilend.
Ieder zijn manier. En zoals ik vaker zeg: drie keer links is ook rechts. Niemand past een one-size-fits-all levensplan. En denk je van wel? Dan heb je levenslang, in je eigen lichaam.
Wil je naast woorden ook beeld bij mij en mijn verhalen? Volg mij dan op Instagram (@babetteschrijft), via deze link!