Je passie volgen… En dan?

Allereerst: bedankt. Bedankt, bedankt, be-dankt. BEDANKT!

Wow. Ik ben er nog steeds stil van, en geloof me.. Dat gebeurt mij niet zo vaak.

Ze noemen mij ook wel babbel-bette, I wonder why.

Het feit dat meerdere mensen mij (via via) hebben benaderd om te vertellen dat zij, of anderen, daadwerkelijk het roer om hebben gegooid in hun leven en dat mijn blog nét dat zetje was dat ze nodig hadden… Jullie hebben géén idee hoe blij ik daarvan word. En weet je wat nog mooier is? Hoe blij ik ook ben, jij bent straks nóg blijer – omdat je de keuze hebt gemaakt om voor je passie te gaan, voor iets dat zo dicht bij je hart ligt dat je er bijna niet onderuit kon. Je hebt de keuze gemaakt om iets los te laten wat energie koste, misschien zonder precies te weten wat je binnen nu en enige tijd gaat doen… Maar één ding is zeker: je hebt de keuze van je leven gemaakt – en daar mag je onwijs trots op zijn.

Deze is voor jou: bedankt voor het luisteren. Ik hoop dat je mij over een tijdje eens wat laat horen… Over de keuze die je hebt gemaakt, en hoe hij voor jou heeft uitgepakt. Dat je maar volledig in je kracht komt te staan en hier anderen mee kan inspireren. Want mens, je bent te gek! 

Bewuste keuzes maken in het leven geeft zo’n rijkdom. Je kan dezelfde weg bewandelen als iedereen: maar waar sommigen alleen de keien en andere obstakels zien, kan uitgerekend jij degene zijn die de bramen spot in de bosjes, ze plukt en geniet. Er zijn meerdere wegen om blij te worden, maar zelfs wanneer grote aantallen mensen dezelfde weg bewandelen zelfs dan kan deze op meerdere manieren benut, ervaren en beleefd worden. Tijd voor een persoonlijk voorbeeld.

Tijdens mijn studie riep ik jarenlang:

“Laat mij dit project maar doen hoor! Ook al krijg ik geen extra studiepunten.”

Medestudenten dachten geregeld “die is niet goed” of “waarom zo anders dan de rest, waarom moet je altijd meer doen, ook buiten schooltijd?! Het kost je zoveel meer tijd en energie.. We hebben straks allemaal dezelfde diploma hoor.”

Een papiertje (klinkt een beetje oneerbiedig voor een periode van vier jaar waar je kneiterhard voor hebt gewerkt, maar toch noem ik het even zo), is niets meer dan het bewijs van dat je kennis hebt over het vakgebied waar je voor hebt gestudeerd. Het zegt niets over wie jij bent als mens, hoe je gegroeid bent in die vier jaar.

Je diploma is een bevestiging van jouw proeve van bekwaamheid. Het zegt iets over wat je gedaan hebt, niet over wie je bent.

Daarom. Daarom nam ik alle vrijwillige projecten aan: deels om mij te onderscheiden van mijn medestudenten voor als we straks allemaal tegelijkertijd de arbeidsmarkt op zouden komen (al liep dat iets anders, aangezien ik wegens persoonlijke omstandigheden *klik hier voor het verhaal* een jaartje langer mijn docenten heb kunnen plagen met mijn aanwezigheid en ik voor de meeste van mijn medestudenten als uitzwaaicomité fungeerde). Maar die onderscheidende factor was maar een deel van mijn argument om extra werkzaamheden aan te pakken.

Newsflash: in het leven na je studie (het grotemensenleven) kan je namelijk niet betalen met studiepunten. 

Waarom ik het deed? Om te leren, om te worden wie ik wilde zijn. Om, mocht dat gebeuren, liever te “vallen” onder de vleugels van school dan dit te ervaren in mijn grotemensenleven. Wat trouwens nog genoeg zal gebeuren. Alle extra projecten (organiseren workshops/thema dagen/open dagen, reis naar India, coaching) hebben mij iets heel waardevols geschonken, iets waar ik nu nog veel plezier aan beleef. Iets waar ik wél mee kan betalen in mijn grotemensenleven:

Ervaring.

De ervaring van hoe het voelt als iets niet (direct) lukt, de ervaring om op eigen benen te staan, om zonder budget en weinig tijd een moment te organiseren voor een bepaalde groep die het verdient, om mijn ogen te sluiten en niets anders te gebruiken dan mijn neus om de cultuur op te snuiven van andere bevolkingsgroepen. Om je over te geven en voor één keer dat roer los te laten. Om te leren blijven zitten zodat anderen kunnen gaan staan (dit bedoel ik vrij letterlijk: mijn hoofd gaat heel snel, sneller dan gemiddeld, dus door 5 seconden langer mijn mond te houden kregen anderen ook eens een kans om te antwoorden). Om de waarde te erkennen van de mensen die er voor je zijn als het écht verkeerd dreigt te gaan, om te zien wat synergie is en hoe je dat alleen bereikt als je je openstelt voor ideeën van anderen. De ervaring om het gevoel te kunnen creëren voor jezelf en anderen dat het oké is om te zeggen wat je vindt of hoe je je voelt. Om lekker uit die comfort zone te gaan, en ‘domme’ vragen te durven stellen.

If you’re the smartest person in the room, then you’re in the wrong room.

Durf te leren, durf te ervaren, durf te leven. Omgeef je met mensen waar je van kan en wil leren. Niemand heeft de wijsheid in pacht, ook jij niet. Deze blog sluit aan op mijn vorige: doe wat je leuk vindt (klik hier als je hem nog niet hebt gelezen).

Mocht jij degene zijn die de keuze heeft gemaakt om die knoop voor eens en voor altijd door te hakken..

..En te stoppen met die baan die meer energie kost dan geeft
..Om eindelijk voor jezelf te beginnen met dat briljante idee (want ja, dat is het zeker!)
..Eens eerlijk te zijn naar je naaste, en hem/haar te steunen met zijn/haar passie en een blijer leven voor jullie samen
..Om iets los te laten, zonder precies te weten wat je nu gaat doen

Held(in). Maar echt. Dit is de allerbeste keuze uit je leven. Ook al lijkt het misschien nu veel, heb je veel vragen over hoe je leven de komende tijd eruit gaat zien….

Once you make that decision, the universe conspires to make it happen.

Laat het even bezinken en doe voor nu de dingen die je blij maken – al is het even op korte termijn. Neem de tijd om uit te zoeken wat je écht wilt en onthoud: een baan heb je niet perse voor het leven. De keuze die je nu maakt kan er over een aantal jaar heel anders uitzien! Geniet van de reis, en houd je leven leuk. Geloof me, dat is voor je omgeving ook veel fijner – leven met een leuk mens 😉

Zoals ik tijdens mijn studie zei: “ik val liever onder de vleugels van school dan in mijn grotemensenleven.” Daar wil ik bij deze op terugkomen. Geniet van je reis. Maak fouten: val en sta weer op. Neem een risico en onthoud dit: ook al gaat iedereen rechts, en wil jij links? Ga dan lekker links. Misschien ontdek je iets moois. En trouwens, drie keer links is ook rechts.

GO GET THEM!

Vond je dit verhaal te gek? Volg mij dan ook hier op Facebook. Als je dit verhaal écht te gek vond, deel hem dan vooral op je tijdlijn of Twitter. Dat zou ik dan weer te gek vinden 😉